NC FUD number 1
ไม่ทำตรงนี้...ก็แสดงว่าพร้อมที่จะถูกทำ
ชานยอลไม่ได้คิดเอง
ข้อมือบางถูกลากให้เดินตามด้วยความรวดเร็ว
ประตูห้องซาวด์น่าเปิดออกพร้อมกับเปิดไฟ
เก้าอี้ไม้ในนั้นกลายเป็นที่รองรับร่างบางในทันทีเมื่อคนใจร้อนกดไหล่บางให้นอนลง
ชานยอลใช้เรี่ยวแรงที่มีขึงพืดแบคฮยอนเอาไว้ แรงต่อต้านอันน้อยนิดไม่ได้ทำให้เขารู้สึก
ริมฝีปากหนาดูกลืนกลีบปากบางจนเกินเสียง มือบางที่เคยต่อต้านเปลี่ยนเป็นผ่อนปรน
เขาปล่อยมันออกทันใดแบคฮยอนก็สวมกอดเขาในทันที เทรนเนอร์ส่วนตัวเร่าร้อนขึ้นเรื่อยๆตอบรับจูบและมือเล็กกำลังจัดการกับกางเกงของเขาเพื่อให้หลุดออก
“ใจร้อนเหมือนกันนี่” ชานยอลว่าให้
“อย่างพูด...อื้ม”
ใช้ปากปิดปากคนพูดจามากมายไว้แล้ว
กางเกงสีเข้มถอดออกจากเรือนกายกางเกงในตัวสวยสีดำชานยอลจับมือบางวางไว้ให้สัมผัส
แบคฮยอนไม่ได้เกรงกลัวสิ่งใด อารมณ์ของเขาเกิดขึ้นเต็มที่และพร้อมมากพอแล้ว
เสื้อสีขาวถอดออก ยอดอกสีหวานถูกบดขยี้ด้วยริมฝีปาก ฟันคมกัดเบาให้ร่างบางได้แอ่นอกรับ
“คุณอยากใช่ไหม”
“ไม่ต้องถาม”
ร่างบางมักไม่ตอบคำถาม
สะโพกบางยกขึ้นให้ชายหนุ่มถอดกางเกงของเขาได้ง่ายขึ้นตามด้วยกางเกงในสีขาว
แกนกายเล็กที่คับพองอยู่ด้านในถูกมือหนาจับกำเอาไว้
ลูบมันไปมาจนเรียกเสียงครางได้
“อ่าส์....อ่าส์”
ทำไมเสียงถึงได้หวานแบบนี้...
ยิ่งสัมผัสยิ่งร้องคราง
“เร็วอีก” ร่างบางเร่งเมื่อตนกำลังถูกปรนเปรอด้วยมือจนแทบจะระเบิดความต้องการ
ยิ่งชานยอลเร่งความเร็วสะโพกสวยก็เด้งไม่ติดกับที่นั่งไม้
“อ่ะ...อ่าส์ อื้อ”
“อ่าส์”
แผ่นหลังแอ่นรับกับสัมผัสของจังหวะมือ ของเหลงสีขาวหลั่งไหลเต็มมือหนา
ชานยอลยิ้มอย่างพอใจสายตาจับจ้องที่เรียวหน้าสวย แบคฮยอนน่าหลงใหลเหลือเกินจนความรู้สึกในกายเขาจะระเบิดอยู่แล้ว
“ทำไมคนไม่เคยถึงได้เร่าร้อนขนาดนี้”
“อ่ะ...”
นิ้วมือหนาที่เต็มไปด้วยคราบความต้องการ ชานยอลใช้มันเป็นเครื่องหล่อลื่นเปิดทางให้กับคนที่ไม่เคยผ่านกิจกรรมใดๆมา
ช่องทางสีหวานปิดสนิทจนนิ้วยังเข้าไปได้ยาก เขาใช้น้ำความรู้สึกของแบคฮยอนเองเป็นเครื่องมือแค่หนึ่งนิ้วคนตัวบางที่แอ่นรับสีหน้าทรมาน
“อื้อ...”
เขาเพิ่มมันจากหนึ่งเป็นสองนี่ยังไม่เท่าขนาดของเขาเสียด้วยซ้ำ
แค่นี้ร่างบางก็ยิ่งครางดัง “อ่ะ...อ่าส์!!!”
หมดความอดทนเมื่อฟางเส้นสุดท้ายที่ขึงอารมณ์กามของเขาไว้ขาดสะบั้น
มือหนาจับกระชับสะโพกสวยเขาปีนขึ้นที่นั่งไม้ก่อนแลแทรกตัวเข้าหว่างขาสวย
จูบเบาๆที่หัวเขา ขาอ่อน ผิวเนียนลื่นมือเทรนเนอร์แบคฮยอนหอมไปทั้งตัว
“คุณยังไม่รู้จักผมดี” แบคฮยอนพูดคำเดิม
“ถ้าไม่รู้จักกันเขาจะเอากันเหรอเทรนเนอร์
คุณกับผมเรารู้จักกันจนสนิทมากพอที่จะนอนถ่างขาให้กันแบบนี้ได้แล้ว”
“อื้อ...”
“อ่ะอ่าส์”
ชายหนุ่มไม่รอช้า เขาแทรกแกนความต้องการเข้าไปช้าๆ
คราบน้ำความรู้สึกของแบคฮยอนช่วยอะไรไม่ได้มาก
ร่างบางดิ้นด้วยความเจ็บทรมานในครั้งแรกที่ต้องพบเจอกับความใหญ่โตของเขา
ยิ่งพยายามแบคฮยอนยิ่งดิ้นยิ่งร้องคราง ใบหน้าหวานตอนนี้เซ็กซี่เหลือเกิน
“กลั้นหายใจผมจะใส่จริงแล้ว”
เขาบอกและดูเหมือนร่างบางจะทำตาม
“อ่ะ...อา” ความคับแน่นทำให้เคลื่อนไหวได้ช้า
ชานยอลกดส่วนปลายเข้าไปแล้วก่อนที่จะออกแรงที่มีดันมันเข้าไปในคราเดียวจนสุด
แผ่นหลังบางแอ่นรับใบทันที เขาเห็นหยดน้ำจาจากหางตาสวยที่ปรือฉ่ำ
แบคฮยอนแค่สะอึกแต่ไม่ได้ร้องไห้
เขารู้ว่าร่างบางกำลังแย่เขาจึงเลือกที่จะนิ่งไว้ก่อนเพื่อให้ช่องทางนั้นปรับตัว
“อ่ะ...อื้อ”
“อื้ม...ฮึก”
แบคฮยอนไม่พูดว่าเจ็บซักคำ
ร่างบางทนมันทั้งที่ชานยอลเฝ้ามองเลือดสีสดที่ไหลซึมออกมาเล็กน้อย
ผ้าขนหนูผืนหนาวางอยู่ไม่ไกล เขาม้วนมันเป็นท่อนกลมก่อนจะยกหัวของแบคฮยอนขึ้นแล้ววางผ้าผืนนี้เพื่อรองคอสวยเอาไว้
แล้วโนมตัวเข้าหาคร่อมร่างบาง
“ขอบคุณ” เสียงหวานกล่าวแผ่วเบาจนแทบจะไม่ได้ยิน
“ไม่เป็นไรแค่ไม่อยากให้คอหักเวลากระแทกแรงๆ”
“อึก!!อ่าส์” ชายหนุ่มเรื่องเคลื่อนไหวจากช้าๆ
ร่างบางก็ยิ่งกรีดร้องโอบกอดคอของเขาไว้แน่นจิกเล็บลงไป
“อ่า...”
“อ่ะ” เร่งความเร็วขึ้นอีก เขาเองก็อึดอัดจนทรมานแต่มันมีความสุขกับครั้งแรกนี้
ฝืดไปบ้างแต่ตอนนี้เริ่มคล่องตัวเหมือนช่องทางรักนั้นจะเริ่มชินกับแกนกายของเขา
ยิ่งขยับออกแรงก็ยิ่งเร้าอารมณ์
เริ่มรุนแรงจนรู้สึกได้ถึงผิวขาวที่ครูดไปกับไม้เนื้อหยาบ ชานยอลยันตัวขึ้นนั่งก่อนจะยกเอาสะโพกสวยขึ้นเขานั่งในขณะที่ร่างบางนั่งอยู่บนน่าขาของเขา
ชานยอลทำให้แบคฮยอนลอยอยู่เหลือไว้เนื้อหยาบเพื่อลดร่องรอยของผิวสวย
“อื้อ...อ่าส์” เรียวลิ้นทำหน้าที่กับยอดอก เขาจับเอวบางให้ขยับขึ้นลงตามแรงมือ
สะโพกสวยได้รูปขยับเองโดยไม่ต้องสอน แบคฮยอนทำมันได้แม้จะผิดจังหวะไปบ้างแต่ก็เร้าใจไม่ใช่น้อย
“เก่งไม่ใช่เล่น” ขนาดครั้งแรกยังรู้งานขนาดนี้
ทั้งกอดทั้งฟัดกันนัวเนียน ร่างบางก็ไม่ยอมน้อยหน้า
ขยับเคลื่อนไหวไปเรื่อยจนรู้สึกพอใจก่อนจะหยุดหอบหายใจเหนื่อย
ชานยอลไม่รอช้าอุ้มเอาร่างบางตัวเบาไปวางไว้ที่อ่างล้างหน้า แผ่นหลังขาวแนบไปกับกระจกบานใหญ่
เขาเริ่มขยับอีกครั้งแบคฮยอนโอบกอดเขาไว้แน่น ยอมให้ตัวเองถูกเอาเปรียบขนาดนี้
“อ่า...” เขายอมรับว่ารู้สึกพิเศษ
ชายหนุ่มมองหน้าของตัวเองผ่านกระจกในยามที่กำลังทำกับร่างบาง เขารู้สึกดี ดวงตาของเขากำลังบอกบางอย่าง
อาจจะกำลังบอกว่าถูกใจ
“อื้อมอ่ะ” เขาขยับแรงร่างบางก็ยิ่งร้อง
เขาเคลื่อนไหวมากร่างกายก็บิดเร้า นี่คือครั้งแรกแต่ตอบรับมากมายอารมณ์เต็มเปียม
เขาคงยังรู้จักแบคฮยอนไม่ดีพออย่างที่เจ้าตัวว่ามันมีบางอย่าชวนสงสัย
“อีก...” ร่างบางเร่งเร้าเขาอีกครั้ง
มันใกล้จะถึงจุดสุดยอดในครั้งแรก
มันใกล้แล้วที่เขาจะปลดปล่อยมันกินเวลาไม่มากเพราะความคับแน่นที่เต้นตุบโอบรัดอยู่แบบนี้
แบคฮยอนเร่งเขาก็ยิ่งขยับ ร่างบางเร่าร้อนมากเหลือเกินจนเขารู้สึกได้
สะโพกสวยขยับรับช่วยให้ลึกและแนบชิด จนความต้องการเริ่มคงที่จังหวะเริ่มรุนแรงแม้หัวเล็กๆนั้นจะกระแทกกับกระจกก็ไม่มีบ่นยังคงเชิดหน้าขึ้นเพื่อรองรับแรงส่งจากเขา
“อื้อ...อ่าส์”
“ไม่ไหวแล้วคุณชานยอบ!”
แบคฮยอนเรียกชื่อของเขาเป็นครั้งแรกตั้งแต่ทำด้วยกันมา ปากบอกไม่ไหวแต่สะโพกยังคงรองรับ
“อื้ม...เทรนเนอร์”
“อ่าส์”
“อีก” แรงส่งสุดท้ายของความต้องการเขาขยับรุนแรงจนร่างกายบางแทบนั่งไม่อยู่ก่อนจะปลดปล่อยออกมาเต็มที่แต่ชานยอลยังคงไม่หยุดเคลื่อนไหว
“อ่าส์ๆ
“อ่า....” ความเสียวซ่านแล่นปราดไปทั้งตัว
เขาสุขสมไปกับร่างบางนี้จนน้ำกามฉีดพุ่งเต็มช่องทางรัก รอยเลือดเล็กน้อยยังคงย้ำเตือนคำว่าครั้งแรก
เขาจงใจไม่ให้แบคฮยอนเห็นก่อนจะถอนกายออก ยืนนิ่งๆซบหน้าลงไปที่หน้าอกบางจูบลวนลามสร้างรอยไปเรื่อยๆพร้อมกับหายใจแรง
“อีกได้ไหม....” คำนี้แบคฮยอนพูด
“ไหวหรือ?”
“ทำกับผมอีกได้ไหม”
ค่ำคืนนี้อีกยาวนักชายหนุ่มไม่ได้รอช้าที่จะทำตามคำขอ
ซอกล้อคเกอร์ที่อยู่ไม่ไกลเขาอุ้มพาร่างบางไปก่อนจะตอบรับคำขอในรสเซ็กซ์กับร่างบางในท่ายืน
ความแคบของช่องระหว่าล้อคเกอร์ไม่ได้เป็นอุปสรรค์
เขายังคงทำมันด้วยความเร่าร้อนและความต้องการ
เสียงครางหวานครั้งแล้วครั้งเล่าไม่จบลง
จากส่วนนั้นไปยังห้องน้ำ คิดหรือว่ามันจะจบ
กลับไปที่เด็กดี
