เก็บดอกไม้ร่วมต้น
ตอนที่ 9
ChanBaek
ผิวกายสวยยั่วยวนตา
ลูกแก้วสีนิลคู่นั้นที่ประดับบนใบหน้ากำลังปรืออย่างหวานฉ่ำ
แบคฮยอนกัดเม้นริมฝีปากของตนอย่างเร่าร้อน ชายหนุ่มกำลังฉกชิมและหยอกเย้ากับยอดอกสีสวย
ขบเม้มและสร้างรอยไปจนทั่วผิวกายขาว
ทุกตารางของผิวสวยไม่ได้หลุดรอดเสือผู้หิวกระหาย
ยิ่งจูบเน้นย้ำลากริมฝีปากร้อนลงต่ำยิ่งจับได้ถึงเสียงครางที่หวานหู
หน้าท้องแบนราบและสะดือสวย แบคฮยอนลืมตาขึ้นช้าๆ มือบางประครองที่แก้มของชานยอลเอาไว้
เขาไม่คิดว่าชานยอลจะทำแต่ก็อดที่จะถามไม่ได้ว่าแน่ใจแล้วหรือ
“ชาน... ไม่ต้องก็ได้”
“ไม่ต้องสนใจแค่มีความสุขกับมันก็พอแบคฮยอนนี่”
ชายหนุ่มกล่าวได้เท่านั้น
ริมฝีปากร้อนก็เข้าครอบครองแกนกายเล็กที่สวยงาม พื้นที่คับแคบของอ่างจากุชชี่ไม่ได้สามารถหยุดความร้อนแรงของสองร่างได้
แบคฮยอนครางไม่เป็นภาษากับความสุขที่ชานยอลกำลังมอบให้ สองมือขยำกลุ่มผมสีเข้มในขณะที่เรียวปากนั้นกำลังส่งมอบความสุขให้อย่างท่วมท้น
แบคฮยอนไม่กล้าที่จะมอง ทั้งเขินและอายไม่คิดว่าชานยอลจะทำแบบนี้
ริมฝีปากที่รูดขึ้นลง ลิ้นร้อนกำลังสร้างความสุขที่แสนทรมานให้กับเขา
“อ๊า..อ่าส์”
“อ่ะ..ชะ ชาน”
แบคฮยอนเริ่มจะทนไม่ไหว ริมฝีปากนั้นเล้าโลมกับแกนกายของเขาจนรู้สึกดี
ขนลุกตั้งเพราะความสุขที่ถาโถมเข้าใส่อย่างไม่ทันตั้งตัว
“ชานอ่าส์ ฉันจะไม่ไหวแล้วพอเถอะ”
“ชาน..”
ร่างบางบอกว่าตัวเองจะไม่ไหวทำไมชานยอลจะไม่เข้าใจ
ยิ่งแบคฮยอนบอกให้หยุดเขาก็ยิ่งเร่งเร้า ริมฝีปากเคลื่อนไหวด้วยความชำนาญ ครอบครองให้มากกว่าเดินสร้างแรงอารมณ์ความเสียวซ่านให้เป็นเท่าทวี
เพื่อเร่งเร้าให้แบคฮยอนปลดปล่อย มันได้ผมเมื่อร่างกายนั้นกระตุกเกร็ง
เสียงครางหวานหูดังถี่และต่อเนื่อง
“อ่าส์ อื้มม อ่ะ อา”
“...อาส์”
แบคฮยอนปลดปล่อยมาในโพรงปากของชานยอล
น้ำหวานสีสวยจากความรู้สึกสุดยอดของแบคฮยอนเขาไม่รู้สึกรังเกลียดมัน
ดูดกลืนจนไหลลงคอไปจนหมดก่อนจะยันตัวลุกขึ้นเพ่งมองร่างบางที่หอบหายใจถี่อย่างหมดแรง
สีหน้าของแบคฮยอนสุขสมมากกว่าในทุกๆครา
“มีความสุขใช่ไหม?”
แทนคำตอบแบคฮยอนมอบริมฝีปากของตนให้เป็นรางวัลกับคนที่ปรนเปรอเขาได้อย่างถึงอกถึงใจ
กลิ่นคาวและรสชาติฝาดลิ้นที่เขาสัมผัสได้จากในโพรงปากของชานยอล
ยิ่งทำให้เขาเขาขวยเขิน
มือหนาคู่นั้นกำลังลูบไล้ที่ผิวกายภายใต้สายน้ำบริเวณสะโพกอิ่มสวย
“รังเกลียดรึเปล่า” ร่างบางถาม
“ไม่ซักนิด” ชานยอลตอบด้วยความมั่นใจ เขาจูบย้ำและลากริมฝีปากไปตามลำคอสวย
“ฉันอยากทำให้ชานบ้าง”
“ทำเป็นเหรอ..”
“สอนฉันได้ไหม?”
“พร้อมแล้วเหรอไง?”
“ฉันอยากทำให้นายมีความสุขบ้าง”
รอยยิ้มเขินอายของแบคฮยอนชั่งน่ารักน่าเอ็นดู
แบคฮยอนไม่เคยแต่อยากทำให้เพราะอยากให้ชายหนุ่มมีความสุขอย่างที่เขาเพิ่งเคยผ่าน
“ทำแบบอื่นผมก็มีความสุขได้เหมือนกัน
สำหรับบทเรียนนี้คุณครูขอยกยอดไปสอนครั้งหน้าเพราะรอบนี้นักเรียนตัวน้อยของคุณครูน่ารักมากเสียจนคุณครูอยากทำด้วยตัวเอง”
“...อื้อ ชานอะ”
“รอบหน้า... ไม่ดื้นนะครับคนดี”
ชานยอลช้อนเอาร่างบางขึ้นมานั่งคร่อมตักของเขาเอาไว้
พื้นที่คับแคบแถมมีน้ำอยู่แบบนี้เขารู้สึกไม่สะดวกซักเท่าไหร่ถ้าจะกดร่างบางลงไปกับพื้นเย็นของมัน
น้ำหนักตัวที่ไม่มากนักรวมเข้ากับรูปร่างบางเล็กยามที่ได้เห็นมันอย่างชัดเจนทำให้เขาเริ่มที่จะควบคุมตัวเองไม่ได้
แบคฮยอนยังทำแก้มป่องคงจะไม่พอใจที่คุณครูชานไม่ยอมสอนบทเรียนรักที่นักเรียนอยากจะเรียนรู้
ลูกคุณหนูกำลังจะเอาแต่ใจตัวเองและทำท่าทางจะขืนตัวออกไม่โอนอ่อนผ่อนตาม
สองมือเล็กดันที่หัวไหล่ทำให้ตัวเองออกห่างในขณะที่วงแขนของชานยอลคล้องรอบเอวบางเอาไว้แน่นราวกับคีมเหล็ก
“ไม่เอาไม่ดื้อครับ”
“อ่ะ... อา ชาน”
ปราบพยศร่างบางด้วยการจับเอวบางเข้าแนบชิด
ก่อนจะดึงรั้งกดจนช่องทางรักที่แสนร้อนถูกรุกล้ำ
แบคฮยอนคงกำลังตกใจและไม่ทันตั้งตัว
ร่างบางดิ้นไปมากับความทรมานที่เกิดขึ้นจนเขาต้องกอดปลอบเอาไว้
“อยากทำให้ผมมีความสุขไม่ใช่เหรอครับ
ทำซิครับทำเลย”
ชายหนุ่มเร่งเร้าร่างบางที่นั่งคร่อมอยู่บนตัก
แบคฮยอนคล้องคอของชายหนุ่มเอาไว้
ริมฝีปากร้อนของชานยอลกำลังย้องเย้ากับยอดอกสีสวยโดยไม่สนใจแบคฮยอนที่กำลังเคอะเขินกับท่าทางที่เกิดขึ้น
ชานยอลทำทีท่าไม่สนใจยังคงจูบย้ำสร้างรอยไปตามส่วนต่างๆของร่างกายขาว
แบคฮยอนหอมหวานจะอยากจะกลืนกินเข้าไปทั้งตัว
“ชาน.. อื้อออ”
ชานยอลขยับสะโพกเพียงครั้งแบคฮยอนก็สะดุ้งสุดตัวและถูกล่วงล้ำจนสุดแล้ว
“อ่ะ อ่าส์”
ร่างบางเริ่มขยับตัวช้าๆด้วยความเขินอายเพราะสายตาของชานยอลยังคงจ้องมองทุกการเคลื่อนไหว
ร่างบางขยับตัวขึ้นลงสะโพกอิ่มสวยกลืนกินความต้องการของชายหนุ่มเข้าไปจนมิด
แบคฮยอนขยับช้าๆส่งเสียงครางหวานหู
“อื้อ..ดีครับ เร็วอีกได้ไหมแบคฮยอนนี่”
ชานยอลเริ่มเร่งเร้าเพราะอารมณ์ที่พุ่งสูงขึ้น
แบคฮยอนทำตามอย่างว่าง่าย ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากัน เขาเป็นฝ่ายควบคุมความรู้สึกของชานยอลเอาไว้
แบคฮยอนมีความสุขมากเหลือเกินที่ได้เฝ้าฟังเสียงครางแหบพร่าของชานยอลในยามที่เขาทำให้มีความสุข
เพราะแบคฮยอนเป็นคนคุมเกมส์ ชานยอลเป็นเพียงผู้เล่นในความรู้สึกตอนนี้
ถ้าหากแบคฮยอนเชื่องช้า
ชานยอลก็จะทรมานชายหนุ่มจะเร่งเร้าให้เขาเพิ่มความเร็ว ในบางครั้งก็ส่งเสียงครางงอแง
แบคฮยอนมีความสุข
“แกล้งผมเหรอ?”
ชานยอลยู่หน้าใส่ ก่อนจะสบเข้ากับสายตาสวยที่ปิดจนไม่เห็นลูกแก้วสีนิล
แบคฮยอนหยุดเคลื่อนไหวและกำลังหัวเราะชอบใจที่ได้แกล้งคนรักให้ทรมาน
“เร่งอีก อื้ออ่าส์ แบคฮยอน”
“อ่า อา”
ชานยอลซุกหน้าลงที่หน้าอกบางของแบคฮยอน
เขากอดเอวบางเอาไว้ ร่างบางเคลื่อนไหวอยู่ด้านบนจนเขาถึงอกถึงใจ
ในบางครั้งแบคฮยอนก็หัวเราะชอบใจและหยุดการกระทำด้วยน้ำเสียงเหนื่อยอ่อน
“ไม่ได้แกล้งฉันแค่ไม่ถนัด”
แบคฮยอนบอกเพราะในอ่างน้ำที่คับแคบนี้ทำเอาหัวเข่าของแบคฮยอนช้ำจนเจ็บไปหมด
“แต่ถ้ามันทำให้นายมีความสุขฉันทำได้”
จูบร้อนๆส่งมอบให้พร้อมร่างกายที่เคลื่อนไหวอีกครั้ง
ชานยอลช่วยร่างบางในการออกแรง ท่อนแขนหนาคล้องเอวบางเอาไว้
ช่วยจับและขยับให้เข้าที่ ความต้องการของเขามากล้น ความสุขที่มีแบคฮยอนเป็นคนสร้างนั้นเขาถึงกับจุกอยู่ที่อก
แบคฮยอนน่ารักและกำลังพยายามทั้งที่ยังทำไม่เป็นเสียด้วยซ้ำ จากคนขี้แกล้วขัดอารมณ์เขาเมื่อครู่ในตอนนี้แบคฮยอนคงกำลังเข้าถึงจุดมุ่งหมาย
เอวบางขยับเร็วขึ้น ใบหน้าสวยเชิดรั้นและส่งเสียงหวานเสียงน้ำเคลื่อนไหวกระทบกับสะโพกที่ทิ้งน้ำหนักตัวลงมาดังเป็นจังหวะ
แบคฮยอนไม่เร่งแต่ก็ไม่ช้า ร่างบางกำลังมีความสุขกับการควบคุมเกมส์ในครั้งนี้
จนเสียงหอบหายใจนั้นเหนื่อยอ่อน
ท่อนแขนที่เคยโอบรอบคอของเขาแน่นเริ่มหมดแรงและตกลงข้างตัว
“พอแล้วครับ น่ารักมาก”
ชานยอลกล่าวชมร่างบางที่หยุดเคลื่อนไหวซุกหน้าหอบหายใจแรงที่ซอกคอของเขา
“ฉันมันไม่ได้เรื่องซินะ”
“ใครบอก.. ผมมีความสุขมากรู้รึเปล่า”
ชานยอลกล่าวจนได้เห็นรอยยิ้มหวานของแบคฮยอน
ร่างบางถูกจับให้นอนราบลงไปกับขอบอ่าง ชานยอลขยับเข้าหา
สอดแกนกายใหญ่โตเข้าไปจนมิดก่อนจะเริ่มขยับเคลื่อนไหวไปพร้อมกับเสียงน้ำที่กระทบอ่าง
หน้าที่การส่งผ่านความต้องการกลับมาที่เขาอีกครั้ง รอบนี้เป็นรอบที่เท่าไหร่แล้วของคืนชานยอลไม่ได้นับ
เขารู้แค่ว่ายิ่งได้กระทำกับแบคฮยอนเขาก็ยิ่งต้องการ ต่อให้มากกว่านี้เขาก็ยังไหว
ช่องทางรักที่คับแคบกำลังตอบรับทุกครั้งที่ขยับเข้าหา
เสียงครางหวานหูสร้างอารมณ์ได้อย่างดี
“อื้อ อาส์”
“อ่ะอา”
“แบคฮยอนนี่ อาส์”
การเคลื่อนไหวที่รุนแรงและยาวนานจบ
ชานยอลหยุดการกระทำก่อนจะจับร่างบางให้พลักคว่ำในท่าคุกเข่า
แบคฮยอนว่าง่ายร่างบางโอนอ่อนผ่อนตามแต่โดยดี
ตอนนี้แผ่นหลังสวยที่เต็มไปด้วยรอยสักทรงพลังอำนาจปรากฏอยู่ตรงหน้า ชานยอลจูบลงไปแผ่วเบาตามแนวสันหลังสวย
ก่อนจะใช้แท่งอุ่นร้อนสอดผ่านเข้าไปทีเดียวจนสุด
“อื้อออ ชาน เจ็บ”
“อ่าส์... ทนนิดนะครับผมจะทำให้คุณลืมความเจ็บนี้ไปเลย”
ชานยอลเริ่มเคลื่อนไหวอีกครั้ง
ชายหนุ่มเชิดหน้าขึ้นมือหนาประครองไว้ที่สะโพกสวย เสียงครางหวานหูสอดประสาน
แบคฮยอนเองก็กำลังมีความสุขอย่างที่ชานยอลได้กล่าวเอาไว้
เขารักและพร้อมยินยอมทุกอย่างเพื่อให้ชานยอลได้มีความสุข แม้กระทั่งร่างกายของเขา
ไม่ว่าสิ่งใดเขาก็สามารถให้ชานยอลได้
แบคฮยอนเป็นคนถือเนื้อถือตัวแต่เขากลับมอบร่างกายนี้ให้ชานยอลด้วยความรัก ความรักเพียงคำเดียว
“อ่าส์..อื้ม”
“อ่า..”
ร่างกายที่เคลื่อนไหวรุนแรงไปตามแรงกระแทกจากด้านหลัง
แบคฮยอนเจ็บบ้างสุขสมบ้างไปตามแรงอารมณ์ของชานยอลที่พาเขาไป
เสียงของเนื้อกระทับกันดังพอๆกับเนียงของน้ำในอ่างที่กระทบของกระเบื้อง
เขาหยุดชานยอลไม่ได้แล้วเพราะเสียงครางนั้นกำลังบอกเขาว่าชายหนุ่มกำลังสุขอย่างที่สุด
บางครั้งรุนแรงบางครั้งก็นุ่มนวล
ร่างกายขยับเคลื่อนไหวได้ไม่มากเพราะพื้นที่คับแคบ..
ปึก!!!
“อ๊า....”
กลับไปเจอกันที่เด็กดีคะ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น